19 Mayıs 2015 Salı

Çakra, Çakra Söyle Bana

 Yoga Journal Türkiye Mart-Nisan  2015 sayısı  Çakralar bölümü için ben ve bir kaç eğitmen arkadaşıma sorular sordular , biz de cevapladık. Gerçi bu cevapları yazdıktan sonra  Bali’ye gittim ve Anodea Judith’ten ‘Çakraların Psikolojisi’ eğitimi aldım.Aşağıdaki cevaplara biraz daha ek yapmak isterdim ama artık başka bir yazıya :)



2001 yılında Bilgi Üniversitesi’nde çalışmaya başlamıştım. Yetişkinler için eğitim programları hazırlayan, inanılmaz vizyonu geniş bir bölümdü Bilgi-Eğitim. Ve burada ilk defa Reiki eğitimi düzenlenmişti. Gülcan Arpacıoğlu, Reiki eğitimi sırasında çakralardan bahsetmişti. Öğrendiğim şeyin ne olduğu konusunda pek bir fikrim yoktu. Ama güzel bir şey olduğunu anlamıştım. Çünkü uygulama yaptıkça bana iyi geliyor ve daha huzurlu hissediyordum.

Çakra, öze ulaşma yolunda asana pratiği, psikoloji, meditasyon gibi farklı dalları bir arada barındırıyor… Uzmanlaştığınız dal ile çakra sistemi nasıl bir arada ele alınıyor? Uzmanlaştığınız farklı alanlar olabilir, her biri için bu bağlantıyı kurabilirseniz seviniriz...

Çakraları tek başına bir birim ya da bölgeymiş gibi ayırmak yerine, bir enerji sisteminin parçası olarak bakmayı tercih ediyorum.Yani nasıl bedende belli sistemler var ise; kan, dolaşım, sinir sistemi gibi; enerji sistemi de enerji bedeninde var olan bir sistem. Bedende enerji akışının sağlandığı kanallar 'nadi' ler yada 'meridyenler' var. Bu meridyenlerden temel olan 12 tanesi 12 iç organla bağlantılı ve onların enerjisini besliyor. Çakralar bu kanalların enerji taşıdığı  ana merkezler.

Şöyle anlatayım, örneğin bir şehirdeki tren yollarını düşünün. Bedenimiz bu şehir ise, tren yolları meridyenler ve bu yollar aracılığı ile tren hareket edebiliyor ve çakralar ise istasyonlar.Yani trenin besin ve yaşamsal işlevler taşıdığını düşünün, her bir istasyona uğrayıp besini oraya bırakması gerekir.Ve her bir istasyonun belli görevleri var. Eğer bu yolculuk sırasında raylarda bir sorun varsa, tren ilerleyemez ya da gideceği istasyona geç gider ve o ana merkezdeki besin eksik kalır ve bir sonraki merkeze eksik besin olarak taşınır... Enerji sistemi böyle çalışır.

Bedenin fiziksel, enerjetik ve zihinsel katmanları olduğunu düşünürsek ve her katmandaki bir oluşumun öteki katmanları da etkilediğini düşünürsek, bu harika birşey! Yani düşünün fiziksel katmanda bedeninizi rahatlattığınızda bu etki aynı karbon kağıdına çizdiğiniz bir resim gibi, enerji ve duygusal bedene oradan da zihinsel bedene doğru kelebek etkisini sürdürüyor. Yoga derslerinde yaşadığımız şey tam da bu! Bu huşu hali yani 'anlık bliss' hali...Ve tabi ki bunun tam tersi de mümkün, enerji bedeninizdeki bir sorun sizin hem fiziksel hem de zihinsel katmanda çökmenize sebep oluyor.
Özellikle Yin Yoga konusundaki eğitimlerim ve ayrıca Reiki, Aile dizimi, EFT gibi enerji çalışmalarından aldığım bilgiler ışığında yaptığım dersler ve eğitimlerde tüm bu sistemin bir bütün olduğunu her an hissediyorum.

Ama örneğin Yin Yogadan bahsedersek, Yin yoga özellikle derin bağ dokusu -connective tissue - üzerinde çalışan bir sistem. Pozlarda uzun süre kalınarak, kasların gevşeyip, çalışmanın yükünü bağ dokuya iletmesi (ki bunun için en az 2-3 dakika süre geçmesi lazım) sonucu bağ dokuyu esnetebiliyoruz. Bağ doku dediğim bedende bir dokuyu başka bir dokuya bağlayan aracı doku… Bir ağ aslında her hücrenin etrafında her organın etrafında her bağlanıtı noktasında...
Ve yine bağ dokuyu esnettiğimizde, derin doku üzerindeki meridyenleri de enerjetik olarak etkiliyoruz. Yine başa döneceğim, meridyen, çakraya enerji taşıyan birim olduğu için, çakranın enerjisini de etkilemiş oluyoruz.ve enerjetik etkileşim zihinsel olarak da sakinleşmeyi sağladığı için, daha içe, daha derinlerimize dokunmamızı sağlıyor. Bir nevi kendi kendine yapılan terapi. Benim Yin yogadaki sağlam anatomik yaklaşımımın yanında beslendiğim enerjetik yaklaşım budur.


 Kişisel pratiğinizde, merkezden kopmanıza neden olabilecek durumlarda, travmalarda, bu sistemde dengeyi kurabilmek için nasıl uygulamalar yapıyorsunuz? Her bir çakra için bize örnek verebilir misiniz? Bu travmalar, her bir çakrayı nasıl etkileyebiliyor?

Bu paket bir ömür boyu süren bir paket yani travmalarımızın pek çoğunu çocukluktan alıyoruz. Sonra ailemizden taşıdığımzı yükler var, sonra bu ülkede yaşıyor olmaktan dolayı taşıdığımız. Ve tüm hayatımız bu yüklerin etrafında dönüyor. Aslında bahsettiğim şey Karma teorisi. Örneğin bu konularda sıkışıyorsam, aile dizimi çalışması yapıyorum.
Aslında hiçbir sistemi birbirinden ayırmıyorum. Hangisi işime yarıyorsa onu yapıyorum. Sizin çok basit olarak tanımladığımız bir olayda bile, örneğin kazandığım parayı biriktiremiyorum; bu olayın altında bile aile dinemikleri yani büyük karmik bağlar(travmalar) var.

Yani bu bir ömür boyu süren zorlu ve disiplinli bir çalışma. Yani ailemle sorun yaşadım ve birinci çakramı etkiledi toprağa basayım ve geçer… Bu yaklaşıma pek inanmıyorum. O kadar kolay değil. Çakraların yerleri, işlevler, görevleri konusunda bilgi sahibi olup, bizim şu anda enerji sistemimizi derinlemesine etkileyen şeyin ne olduğunu gözlemleyip, yani örneğin hayatımızda tekrar eden şeyler nelerdir? Aynı ilişiki biçimi mi, aynı iş biçimi mi, bizi köşeye sıkıştıran şeyler nelerdir? Bunları gözlemlediğimizde, hangi çakramızda bir sorun(eksiklik ya da fazlalık) olduğu konusunda ip ucumuz olur. Sonrası tüm hayatımızı masaya yatırıp dikkatlice inceleyip, parçaları tekrar bir araya getirmek olacak.Tek başına bir çakrayı çalışarak bir ilerleme olacağını düşünmüyorum. Ama bir çakraya odaklanarak belli bir süre çalışabilirsiniz. İnsan enerji sistemi ve karmaşası bunun çok çok üstünde. Herşey bütünlüklü olarak ele alınmalı. Yoksa saatlerce kalp çakrası çalışıp, sokağa çıktığında gördüğün Suriyeli mültecilere iğrenerek bakıyorsan... Boşuna çalışma.
Yani sistemi ve kendini anlayıp, onun üzerine meditasyon yapıp, uzun uzun çalışmak gerekiyor.
Ben kendimi kapana kısılmış hissettiğimde, hangi çakra olursa olsun bu etkiyi sağlayan, Yoga yapıyorum. meditasyon yapıyorum, iyi besleniyorum, yalnız kalıyorum ve kendi alanımda şifanın gelmesini bekliyorum. Benim ritüellerim bunlar.

Ama örneğin 2.çakrada sıkıştıysam, ki 2. çakra  arzular, zevk, hareketi kapsar ve su elementidir . Su ile bağlantıya geçiyorum, daha çok su içmek, sıcak bir duş almak, dans etmek...
Yine dediğim gibi sistemi bütünlüklü olarak ele almak gerektiğine inanıyorum.



Çakraları ve onların ifade ettiği anlam ve bilgeliği hayatınıza nasıl aktarıyorsunuz? Nasıl faydalanıyorsunuz?


Çakralar bir nevi içimizdeki bilgiyi dışarıya yansıtan projeksiyonlar ve tüm enerji sistemimizi tanımamıza yarayan anahtarlar. Herbir çakranın etkin olduğu bir bedensel bölge ve bize sunduğu bir ders var hayatta.Hayatıım belli zamanlarında tekrarlanıp duran olaylar yaşıyorsam yada fiziksel durumlar, belli durumlarda ortaya çıkan bel ağrıları , yada farklı insanlarla yaşadığım aynı duygu durumu, o zaman bir dönüp tüm enerji sistemime bakıyorum. bu sorunlar nerden kaynaklanıyor diye. Ve gözün gerisindekine , büyük resme bakarak bu durum için n eyapmam gerektiğini anlıyorum.

Örneğin bedenimde bazı dönemler katılık hissdiyorum, egzersiz yapsam da yoga yapsamda kalcalarımda yada dokularımda ki sertlik azalmıyor bazı dönemler. geri çekilip baktığımda ise bunun 2. çakra ile ilgili olduğunu anlıyorum. 2. çakra akış, hayattan zevk alma, tutkular ve cinsellike ilgili. Yani çok çalışıp dinlenmeye zaman ayırmadığımda, yada yaptığım şeyi fazlasıyla ciddiye alıp onun içindeki keyifi göremediğimde yine 2. çakranın enerjisinde dengesizlikler ortaya çıkıyor.



 Uyguladığınız yoga pratiği çerçevesinde çakralar sizin pratiğinizi ya da yoga eğitmenliğinizi nasıl etkiliyor?

Yin Yoga  çok enerjetik ve meditatif bir çalışma.Pozlarda uzun kalınarak  bağdoku- fasya üzerinde yaptığımız etki , yine derin doku daki meridyenleri ve dolayısı ile çakraları etkiliyor. Yani tüm enerji sistemini katman katman etkileyebiliyoruz. Bu etki de sanki fizik bedenle duygusal beden arasındaki kapıların kilidini açıp , bizi kendi öz ümüze yaklaştırıyor. iste o öze yaklaştığımızda ise herbir çakranın bize gösterdiği dersi ve bilgiyi daha kolay görebiliyoruz.
ben pekçok dersimi çakralar odaklı yapıyorum. Bedende bir yere odaklanmamnın enerjiyi ve bilinci de o yere götürdüğüne inanıyorum. Bir neyi bir alana yada enerjiye projeksiyon tutmak gibi .sonarsı size kalmış. ordaki bilgiyi yorumlamak ve hayatanız bir yön vermek yada orada kalmak.

Son senelerde aldığım aile dizimi zen terapi gibi çalışmalarıda harmanlayarak, çakralar odaklı worshoplar hazırlıyorum. İçine yin yogayı da katarak, fiziksel katmandan duygusal katmana ve ordan da enerjitik katmana bakarak, belli bir çakranın bize anlatma istediklerini deneyimleme fırsatımız oluyor.

13 Ocak 2015 Salı

Çakralarım ve Nenem

İnsanın enerji sistemine olan hayranlığım 2001 yılında Reiki aracılığı ile çakralarla tanışmamla başladı. Önceleri Reiki uygularken, tam olarak ne olduğunu, ne işe yaradığını tam olarak bilemesem de bana ve çevremdekilere iyi geldiğini yavaş yavaş anlıyordum. Rahmetli nenem, ailemin evine ne zaman gitsem, çorabını çıkarır, ayağını uzatır, 'kızım' derdi, 'gel de o şeyi yap bana, ellerin dizimdeyken içim ısınıyor, adı neydi, işte o şeyi yap bana'...

Nenem yaşasaydı da keşke ben ona hep “o şeyi” yapabilseydim...İnsan ancak o “kafalar güzel” geçirdiği 20'li yaşlardan sonra 30'lara gelince yaşamın ve çevresindeki insanların, aile büyüklerinin (ve küçüklerinin) ne kadar ama ne kadar kıymetli olduğunu  anlıyor...

Çocukken köyde geçirdiğimiz ilk yıllarım ve yazları geri dönüp özgürce doğada geçirdiğim zamanlarım sanırım kişiliğimin ve hayata bakış açımın, maceracı tarafımın oluşmasındaki en büyük katkıdır. Çok kitap okurdum ve evet aynen şimdiki gibi çalışkan ve araştırmacı bir çocuktum. Onlu yaşlarda okuduğum kitapların özetlerini, basım yılını, ilginç bölümlerini yazdığım not defterlerim vardı.

Okula gitmeden bir gece önce mutlaka tüm dersleri ve konularını okur, İngilizce dersleri için bir üniteyi tamamen okur, özetler ve bilmediğim kelimeleri öğrenip onlarla cümle kurardım. Almanca öğrendikten sonra İspanyolca öğrenirken bir cümlenin hem Almancasını hem İspanyolcasını (bir de İngilizcesini) not alarak çalışırdım. Bu çalışma biçimi kendi kendime geliştirdiğim bir şeydi. Zeki biri olduğumu bilirdim ve her şeye merakım vardı. İnsanın her şeyi ama her şeyi öğrenebileceğini ve hayatta istediği her şeyi yapabilecek kapasitede olduğunu daha çocukken fark etmiştim ama bunun için zaman ve emek harcamak gerektiğini de.

Peki bir çocuğun bile istediği yaşamı yaratma gücü varken, yetişkin bireyler olunca istediğimiz hayatlarımızı yaratmak ya da mutlu olmadığımız durumları değiştirmek konusunda neden bu kadar zorlanıyoruz? Gelecekle ilgili müthiş kaygılarımız hangi aşamada devreye giriyor? Sorunlarımızla yüzleşmek yerine neden bir kurtarıcının gelip sihirli bir şekilde her şeyi çözmesini bekliyoruz?

İnsan neden kendi kendini iyileştirebilecek güçte olduğunu görmek istemez?
Yoksa dramın içinde kalmaktan sağladığı faydalar mı var?
“Neden iyileşmek istemiyoruz?”

Pek çok açıdan cevaplanabilecek bu sorulara, beni hayatta (en azından 30’larımdan sonra) en fazla heyecanlandıran alan olan insan bedeni ve enerji sistemi açısından bakmak ve o cevapları kendi yaşam pratiğimde araştırmak en büyük tutkularımdan biri oldu. Bu nedenle olsa gerek Reikiden sonra hayatıma yoga girdi ve devamında enerji boyutu ile doğrudan bağlantı kurabildiğim bir uygulama olan yin yoga,ardından da aile dizimi gibi karmik boyutlarla tanıştım.

Ama özellikle birkaç sene önce hayatımın en büyük sorgulamasını yaptığım bir dönemde katıldığım, sevgili hocam Paul Grilley ile “Çakralar, Meridyenler ve Meditasyon” eğitimindeki yoğun çakra meditasyonlarından sonra, o boyut ile sadece hissel değil, görsel olarak da çok güçlü bir bağlantım olduğunu fark edince, çakralar tekrar hayatıma girdi.
Kaliforniya’da Redwood ormanlarının içinde geçirdiğimiz 3 haftalık inzivadan sonra evime döndüğümde, her sabah 7’de kalkıp, yatağımın yanında serili olan matıma geçip, kolay bir meditasyon oturuşunda, meditasyon yapmaya başladım. Bu sırada yanımda bir günlüğüm vardı. Her hafta farklı bir meditasyonu uyguluyor, sonrasında notlarımı alıyor, bana nasıl geldi, ne hissettim, ne gördüm....bütün ayrıntılarıyla yazıyordum. Aylarca bu uygulamaya devam ettim. Her bir çakra için ayrı ayrı haftalarca çalıştım. Bir süre sonra da birkaç çakrayı beraber çalışmaya başladım.

Bu yoğun meditasyon süreci, rüyalarımda da devam ediyordu. Hangi çakra ile ilgili çalışıyorsam onunla ilgili (örneğin 1. çakra kökler, aile, atalar; 2. çakra ilişkiler) rüyalar görüyor ve çoğu zaman o rüyalarda bazı cevaplar buluyordum. Benim için çok ama çok büyülü, bir o kadar da zor bir süreçti. Zordu çünkü kendi konfor alanımdan çıkmam, disipline olmam, vazgeçmem ve bazı şeylerden mahrum kalmam gerekiyordu.

Daha önce kitaplarda yazan tanımları artık daha derinlemesine anlamaya başlamıştım ve Karma ile ilgili kendi üzerimde yaptığım çalışmalardan sonra bu sistemin nasıl çalıştığını ve insan denen varlığın gizemini bir kez daha gördüm. Son birkaç senedir çakraların psikolojisi üzerine okumalar ve uygulamalar yapıyor, öğrendiğim öteki sistemlerle harmanlayarak çalışmalar yapıyorum. Birkaç ay içinde de dünyanın en güzel ülkelerinden biri olan Bali’de bu konuyla ilgili dünyadaki en önemli uzmanlardan biri ile çalışmaya gideceğim için çok heyecanlıyım.

Heyecanlıyım çünkü insanın kendisini iyileştirme gücü olduğunu biliyorum.
İnsanın kendi içsel yolculuğuna bu veya bunun gibi araçlardan biri ile çıkabileceğini biliyorum. Bu yolun oldukça acılı olduğunu daama kendini, gerçek benliğini, içindeki kutsal tapınağı bulmanın ne kadar özgürleştirici olduğunu da biliyorum. Ve bana göre çakralar işte o tapınağa açılan kapılardan biri. Her birinin kendi dünyası ve anlamı, oluşum süreci ve hikayesi var. O hikayelerden bazılarını geçmiş yaşamlarımızdan, bazılarını ailemizden ve atalarımızdan getiriyoruz, bazılarını da gündelik yaşamlarımızdaki davranışlarımızla biz yazıyoruz. Yani her birine ait senaryolar var. Yaşam da bize o senaryolara uygun mekanlar, insanlar ve olaylar yaratıyor ki o hikayeleri okuyabilelim. Bir kez okuduk ve anladık mı, o hikayenin bizimle işi kalmıyor.

Ama okuduğumuz hikayeyi henüz anlamadıysak, yaşam aynı hikayeyi defalarca önümüze çıkarıyor; oyuncular değişiyor, mekan ve dekor değişiyor ama senaryo aynı kalıyor.

Tanıdık geldi mi? 
Senin hayatında da tekrarlanan senaryolar var mı?

Namaste.

29 Nisan 2014 Salı

NİSAN ÖYKÜLERİ: TAZE İNCİR


Hayatta en çok korktuğun şey nedir niye sordu?
Sanırım sevdiğim birini kaybetmek dedim.
Peki ölümden korkmuyor musun dedi.
Kendi ölümumden mi? Yok hayır korkmuyorum.
Sanırım mutlu yaşayan biriyim, ölmekten de korkmuyorum.
Ama ailemden birini kaybedersem ben de kaybolurum.
Ben çok korkuyorum dedi, keşke bir uçak kazasında ölsem. Bedenim paramparça olsa aniden ...hem acı da çekmem belki...
Sana sarılmamı ister misin dedim?
Gözlerime baktı,
Gözlerine baktım...
Yanlızlığını hatırladı.
Yaşlanmış elleri vardı.
Yaşamı gençti zira...
Annemi özledim dedi.
Annemi özledim dedim.
Güneş yeni doğmuştu.
Ağaçtan incirler düşmüştü.
Öyle güzel kokuyorlardı ki...

17 Mart 2014 Pazartesi

KADINLIK HALLERİ: HAYALLERİM AŞKIM VE HALİL


-Aman be, ne kadar yakışıklı ya, hiç bu kadar yakışıklı otobüs şöförü de görmemiştim.
-Haydaa nerden çıktı şimdi bu, artık otobüs şöförlerine mi bakıyorsun?
-Niye ya, baksana boylu poslu adam, üstelik temiz yüzlü.
-Bravo bu yaşına kadar otobüs şöförüne sevdalanmak için mi bekledin? Kayıııt , motooor film çekimi başlasın!
-Sen de çok sıkıcısın, ayrıca adam ayırıyorsun. Ne var sanki otobüs şöforü olunca aşk olmuyor mu şimdi? Hem baksana ne güzel gülümsüyor. Adı ne acaba? Mehmet olsun adı mesela. Yok ya Halil'dir bunun adı...
-Aloo"Halil canım, nerde kaldın? 
-Hayatım çok trafik var. Kabataşta sıkıştık kaldık, sen beni bekleme yemeğe, başla. 
-Yaa ama olmaz, ben seni bekleyeceğim. Hem hangi kadın yeni evlendiği kocasını beklemeden yemeğe oturur ki?"
-Çüşş evlilik hayalleri bile kurdun. Tam tamına 4 dakika oldu adamı göreli!
-Dur ya, bırak hayallerimle kalayım biraz. Bak şimdi; biz birbirimizi görür görmez aşık olmuşuz. Halil de aslında mühendismiş. Geçen gazetede okumuştum en iyi koca mühendislerden oluyormuş. Onlar evliliğe de iş gibi bakıyorlarmış.Evde huzur ve sükunet arıyorlarmış.Neyse, Halil de mühendis ama aynı zamanda yaratıcı bir adam, e zaten mühendis dedim ya, sıkılmış biraz farklı birşeyler arıyormuş hayatta. Çocukluğundan beri çok severmiş otobüsleri. Belediyede çalışan bir kuzeni varmış; otobüsleri tasarlayan, hem Halil de muhendis ya, işte o da araba, otobüs mühendisi, yani kaç koltuk lazım, ayaktayken tutunacağın o şeyler, neydi adı; işte o şeylerden kaç tane lazım, aralarındaki mesafe ne kadar olmalı, onları falan hep Halil hesaplıyormuş. Hani bazen çok yakın oluyor ya birbirine, yani sabit olmuyorlar ve sen ayaktayken yorgun argın başka birinin elleri dokunuyor sana rahatsız oluyorsun. Zaten Halil de Amerika'da  okumuş.
-Halil'in elleri dokunsa rahatsız olmazdın ama.
-Yaaa sen de ne sıkıcısın, bir hayal kurdurmadın şurada.
-Hayallerin çok saçma da ondan. Hepsi peri masalı sanki, yakışıklı prens otobüs söförü olmuş, birgün prenses otobüse binmiş, aa bak şu tesadüfe prensesin akbilindeki kontürler de yeni bitmişmiş, yakışıklı  prens kimliğini gizliyormuş ama prensesi görür görmez anlamış hayatının kadını  olduğunu, gömleğinin cebindeki akbili cıkarmış, "bunu kullanabilirsiniz" demiş, prenses de biraz utanarak, "yok gerek yok ben inip yürürüm" demiş (yaa bak gördün mü kızı, hayır diyor, kendini ağırdan satıyor, sen de hemen evlendin adamla 4. dakikada. Ne yemek pişirdin bari Halil'ciğine)
-Ne yani olmaz mı, insan bir görüşte aşık olamaz mi?  Yalan mı yani onca film, onca kitap yalan mı söylüyor?Peki ya şiirler, onlar da mı yalan?
-Yalan tabi. O yalan bir tanım. Aşk değil mevzu, sevgi bi kere.
-Niye, aşık olunca sevgi olmuyor mu?
-Olmuyor. Aşk tutkularına esir olduğun bir durum. Beyin kimyan bile bozuluyor. Gözlerini kararttığın, gerçek olanı göremediğin bir hal .Sen aşk zannediyorsun, ayy tesadüfe bak ki karşılaştık diyorsun ama öyle olmuyor canım.
-Ya nasıl oluyor, madem çok biliyorsun o zaman sen niye yalnızsın?
-Yalnızsam ne olmuş?
-Yalnızsın işte! Sen de istemiyor musun bir aşığın olsun?
-Aşığım değil ama bir ilişkim olsun istiyorum tabii ki.
-İlişki nedir ki senin için?
-Nasıl yani?
-Ilişki tanımın nedir?
-Dalga geçiyorsun benimle, Halil'le yaşadığım yıldırım aşkımızla. Sen anlat da dinleyelim o zaman.
-Bak ya, niye dalga geçeyim, sadece o hissettiğin gerçek değil diyorum. Senin kafanda belli bir fantezi var, öğrenilmiş şeyler bunlar. Çocukluğunda kafana sokmuşlar; prensesler, kahramanlar, beyaz atlı prensler. Adam gelecek, hayatına girecek ve senin yalnızlığın bitecek ve artık tastamam bir kadın olacaksın…Bu yanlış diyorum. Hayat bir romatik komedi değil.
-Nesi yanlış ki; bir kadın, bir adam. İşte iki  elmanın yarısı.
-Ha ha iki değil o. İşte bak bilinçaltına, benim gibi düşünüyor o da. Doğru tabii, iki ayrı elma.
-Bir elmanın yarısı diyecektim…
-Ama demedin. İşte buradan bile belli hislerinin gerçek olmadığı. Hem niye tamamlanacaksın ki? Sen zaten tamsın, tümsün, bütünsün. Bu da öğretilmiş birşey. Hem sana birşey diyeyim; bu bizim memleketimizde böyle, bize öğretiyorlar, kafamıza kazıyorlar, ancak ve ancak hayatında bir erkek olduğu zaman tamamlanacaksın, kadın olacaksın diye. Bir de bunun evlilik ve çocuk versiyonu var..
- Ya sen de çok uçlardasin yine bugün. Birsey demedik ki , biraz hayal kurduk, hem Halil’e çorba koymuştum, senin yüzünden soğudu. Dur altını ısıtayım, adam işten geldi o kadar, yorulmuştur.
-Yuh! iyice domestik oldun sen de!
-Olurum tabi, kötü birşey mi insanın kendine ya da kocasına yemek yapması?
-Koca diyor ya, amma koca meraklısıymışsın.
-Değilim canım ama, senin gibi tek başıma olmak da istemiyorum.
-Kocan olunca tek başına olmayacak mısın?
-Hayır olmayacağım. Bir artı bir iki eder. Bir yastıkta kocarız biz Halil'le. Eskiden upuzun yastıklar varmış; annem anlatmıştı, kadın ve kocası başlarını o yastığa koyarlarmış beraber uyurlarken. Işte ondan bir yastıkta kocayın derlermiş.
-Peki sana birşey soracağım; yalnız olmakla tekbaşına olmak arasındakı farkı düşündün mü hiç?
-Nasıl yani, aynı şey değil mi?
-Hayır değil. İnsan yalnız olmayı  öğrenmeli. Hele ki bir kadın, yalnız başına da var olabilmeli. Yoksa içindeki boşluğu hiçbir Halil dolduramaz canım benim. O boşluk orda oluşmuş çocukluğunda. Onu senin doldurman lazım. Yoksa Halil gider Malil gelir.
-Malil diye isim mi olur be, bari Kenan olsun.
-Oldu! Kenan Imirzalıoğlu  olsun da bari dizi film de çekeriz. 
-Kenan da çok yakışıklı adam be. 
-Sen de pek safsın.Yalnızlık diyorum; öğrenmeli insan kendiyle olmayı. O zaman sadece yalnızlığını doldurmak için bir erkeğe ihtiyaç duymaz. İşte o zaman gerçekten bir sevgi birlikteliği olur, ilişki olur, ilişki işte; adından belli, ilişip durur insan, yanıma iliş ,yarama yapış değil.
-Çok komiksin.
-Sen daha da komiksin.
-Evet ya senle ben aynı kişi  olduğumuza göre baya komiğiz biz.
-Son derece geleneksel bir tarafın var. Ne kadar da modern kadın, özgür kadın olsan da, işte bak evlilik hayalleri kurmaktan vazgeçemiyorsun.
-Ben bunda bir sorun görmüyorum. Hem sende de o geleneksel taraf var da, sen yokmuş gibi davranıyorsun.
-Hadi canım, ne alakası var.
-Var işte. Hem olsa ne olacak, niye hem o hem bu olamıyoruz ki? Kim belirliyor nasıl bir kadın olacağımızı?Ben seviyorum domestik kadını; evde yemek yapan, yoğut mayalayan ama aynı zamanda kitap okuyan, film izleyen kadını.
-Kariyer de yaparım , çocuk da diyorsun yani.
-Hayır canım. Kadınları bu toplum küçümsüyor diyorum hem de kadınların kendisi. Kadınlığı kötü birşey gibi düşünüyorsunuz. Oysa ki kadın ne kadar yumuşak, derin bir şey…
-Hımm gördük o yumuşak derin kadınlara ne olduğunu. Hepsini ezip geçiyorlar.
-Kim eziyor, baksana senin yaptığın nedir ki? Asıl sen eziyorsun. Küçümsüyorsun.
-Yok daha neler. 
-Daha neler ya!Sen bir kere saygı duymuyorsun. Kafanda bir kadın modeli var. Şöyle olmalı, böyle olmalı...başka bir hale tahammül edemiyorsun.
-Ya ben senin iyiliğin için söylüyorum.
-Bu hayaller boşuna canım benim. O Halil senin beyaz atlı prensin değil. Onun gerçekte kim olduğunu bilmeden kafandaki erkek tanımını hoop adama yüklüyorsun. Sonra da öyle çıkmayınca vay efendim bu erkekler de hiç çabalamıyor. Bir bak bir tanış, adam gerçekte nedir, kimdir, senin için  ne kadar çaba harcayacak, ona göre karar verirsin. Oysa ki sen ne yapıyorsun? Adama baştan hoop,100 milyon kredi veriyorsun. Sonra da bekliyorsun ki  taksit taksit ödesin sana.
-Bu çok saçma oldu bu tanım  bari kredi kartiniz borcundan dolayi kapanmıştır  diye bitir de ben de güleyim.
-Düğmeye bas inicez!
-Geldik mi?
-Geldik.
-Off ya, hergün de trafik olur bugün 10 dakikada geldik.
-Ne güzel işte.
-Ama Halil…
-Ya bırak Halili Malili hadi evimize gidicez, daha yemek yapıcaz. Balık aldım hem.
-Halil de balık çok sever…