2 Aralık 2013 Pazartesi

MİTLER, MASALLAR ve YOGA :TEPEDEKİ KAYAYA ÂŞIK ADAM


Güzel memleketlerden birinde, küçük, şirin bir köy varmış. Bu köy dağların yamacındaymış. Dağlar sarı otlarla kaplıymış. Rüzgar estiğinde otlardan öyle güzel sesler çıkarmış ki herkes susar, bu sesleri dinlermiş. Geceler bu köye çok erken gelirmiş. Yıldızlar bu köyün çocuklarını çok  severmiş. Bir çocuk gece yıldızlara bakıp tüm kalbiyle bir dilek dilerse, bir yıldız kayarmış ve o çocuk dağlarda dileğini biran için görürmüş.
İşte bu köyde, küçük, şirin evinde, kendi başına yaşayan bir adam varmış. Evinin karşısındaki tepede duran bir kayaya âşıkmış…
Bütün gün evinin önünde oturur, tepedeki kayayı seyredermiş. Akşamüzeri olduğunda, güneş battığında, tepedeki kaya sırt üstü uzanmış bir kadına benzermiş. İşte adam, bu kadına aşıkmış.
Gece boyunca sigarasını içer, yıldızlara bakar, sevdiği kadını izlermiş.
“Yapma” derlermiş, “O gerçek değil, sadece bir taş…”
“Yanılıyorsunuz” dermiş tepedeki kayaya âşık adam, “Siz onu benim gözlerimden göremiyorsunuz.”
Günler geçermiş, mevsimler geçermiş, adam hep evinin önünde oturup sevdiği kadını seyredermiş.
Bir akşamüzeri güneş batarken adamın başı önüne düşüvermiş. Bir daha da tepedeki kayaya bakamamış…
Adamı kaldırmışlar. Adam için üzülmüşler. Oysaki adamın yüzünde daha önce hiç görmedikleri bir gülümseme varmış.
Günler geçmiş geceler geçmiş. Bir gece, güneş erkenden batmış Yağmur yağmış; şimşekler çakmış; gökyüzü karmakarışıkmış. Ve birden kocaman bir yıldırım düşmüş tepedeki kayanın üzerine, çığlıklar atarak kaçışmış köydeki hayvanlar.
Tepedeki kayadan taşlar kopup yuvarlanmaya başlamış ta adamın evinin oraya kadar. O kadar çok kaya yuvarlanmış ki tepede hiç kaya kalmamış…
Artık akşam olduğunda o adamın evinin önünde gözyaşlarına benzeyen o kayalar görünürmüş…
Bu masal burada bitermiş; ama aşk hep sürermiş…





Hiç yorum yok: